کتاب علاء الدین

یکی بود یکی نبود، در زمانهای قدیم مردی زندگی میکرد که یک پسری
به نام بهرام داشت، . شغل این مرد ابریشم بافی بود. به این ترتیب که او
کرمهای ابریشم را میگرفت و آنها را پرورش میداد و از پیله کرمهای
ابریشم تارهای ابریشم را به دست میآورد و به وسیله آن پارچههای زیبایی
میبافت و به بازار برده و میفروخت.
این مرد و زن و فرزندش، از این راه زندگی خود را میگذراندند و هیچ
غمی هم نداشتند و کاملاً راضی و خشنود بودند.
چندین سال به همین ترتیب، آن خانواده خوشبخت زندگی کردند، تا اینکه
یک روز مرد خانواده، چشم از جهان فرو بست و زن و فرزندش را تنها
گذاشت.
زن پس از مرگ شوهرش، خواست کار او را دنبال کند، ولی خیلی زود
متوجه شد که نمیتواند، و راه و رسم کار را بلد نیست.
آنها اثاثیه مختصری داشتند و زن بینوا برای خرج روزانه خود، ناچار هر
روز تکهای از اساس منزل را میفروخت و با پولی که به دست میآورد،
زندگانی خود و فرزندش را میگذراند. بهرام نیز روز به روز بزرگ و
بزرگتر میشد تا اینکه، یک روز مادرش به او گفت: